zondag 20 december 2015

HOPLA GEISS: Flàmmeküche

LET OP: dit eethuis bestaat niet meer!

Foto: Bart Billen


GOESTING nr. 6 (woensdag 2/9/2015)

In oktober vorig jaar opende de uit de Elzas afkomstige Nicolas Scheidt, na La Buvette en Café des Spores, een derde zaak aan de Alsembergsesteenweg in Sint-Gillis: HOPLA GEISS. Dat is Elzassisch voor 'vooruit met de geit'. Inderdaad, het moet vooruitgaan met de uitbouw van dit klein horeca-imperium.
Het concept draait rond dé culinaire specialiteit van de Elzas: flàmmeküeche (tarte flambée). Als de houtoven nog te warm was, werd vroeger alvorens het brood te bakken, het overschot van het deeg uitgespreid, bedekt met platte kaas, ajuinringen & spekteerlingen en twee à drie minuten naast de vlammen gebakken. Een tarte flambée was het resultaat. De tarte flambée werd pas in Elzassische restaurants geserveerd nadat in de jaren 1960 de pizza Europa had veroverd. Ik neem met Madame plaats aan een terrastafel in de met opzet wat verwilderde tuin, waar ongelooflijk mooie graffiti masterpieces uit het verleden zijn bewaard gebleven.
Als aperitief genieten we van een schitterende Kumpf et Meyer brut  (€ 7), een crémant d'Alsace die een te weinig gewaardeerd schuimwijnalternatief is voor champagne. Madame begint met een gevarieerde, originele, mooi aangemaakte salade (€ 12) met roquette, eikenbladsla, zuur gemarineerde rode ajuin, zoute kappertjes, krokant gebakken hazelnoten en gegrilde gele courgettes. Zo moet een salade zijn, op geen enkel moment vervelend. Ik verorber een half dozijn grote, malse biologische escargots (€ 6) die bereid zijn met een persillade van platte peterselie, kervel, koriander, dragon, gebraden zachte look en chardonnay wijnazijn. Het heerlijke in huis gebakken zuurdesembrood (eigenlijk is dit de bakkerij voor de twee andere restaurants van Nicolas Scheidt, een bakkerij die zichzelf terugverdient dankzij de tarte flambée spin off) is ideaal om de boter en de persillade op te soppen. Hierbij drink ik een nogal waterig Elzassisch Perle blonde van het vat (€ 4) van brouwerij Artzner.
Les tartes flambées dan. Voor mij de traditionele (€ 9) en voor Madame die met gerookte tofu en kruiden (€ 10). Ze worden, zoals het hoort, geserveerd op een houten schietplank (om brood in de oven te schuiven). Ze zijn alle twee van onberispelijke kwaliteit. De versie met gerookte tofu en kruiden moet het echter wel afleggen tegen de traditionele. Deze laatste moet iedere rechtgeaarde Brusselse gourmand geproefd hebben. Vermits dit een restaurant met Elzassische specialiteiten is, ben ik het de Goestinglezers verplicht om nog een bord zuurkool met artisanale worst (€ 14) te laten aanrukken. Het is opmerkelijk hoe aangenaam lichtzuur deze zuurkool is, helemaal niet 'in your face' zuur. Dit is een kruidenzuurkool van heel hoge kwaliteit door het gebruik van riesling. De boerenworst is mooi bruin gebraden en er worden, zoals het hoort, gekookte aardappelen bij geserveerd ipv puree.
Als dessert delen we tarte flambée met appel (€ 11), maar van bij de eerste beet weten we dat er hier iets heel fout is. Het is het kaneelpoeder dat chemisch ruikt én smaakt. Dit nagerecht wordt terecht van de rekening geschrapt. Het saldo is nu € 79. Toch keren we verrukt terug naar huis omdat er eindelijk vlammentaart in Brussel verkrijgbaar is.

Conclusie: Eindelijk ook in Brussel verkrijgbaar: artisanaal bereide tarte flambée van schitterende kwaliteit.

Eten: 9/10
Bediening: 10/10
Comfort: 5/10

Globale beoordeling: **** (zeer goed)

Type: eethuis
Keuken: Frans
Specialiteit: streekgerechten
BTW-bon: tjek
Wi-Fi: nope

HOPLA GEISS 
Alsembergsesteenweg 105
1060 Sint-Gillis
02 544 14 22
hoplageiss.be
 
Na deze fantastische ontdekking, gingen Madame en ik iets verder op de hoek van de Alsembergsesteenweg en de Albertlaan, de avond afsluiten door in het trendy BAR DU MATIN een koffie te drinken. Het werd een totale anticlimax doordat de dienster echt een trut is, die de klanten gewoon wegjaagt. Niet te geloven. Nooit van mijn leven ga ik terug naar dit café van Frederic Nicolay.
Over de twee andere restaurants van Nicolas Scheidt, CAFE DES SPORES en LA BUVETTE schreef ik in het verleden al resencies.

Seeing is believing


Zeer modeste look, meer moet dat niet zijn




Masterpieces het bewaren waard


Eenvoudig, maar eigen porcelein en het in huis gebakken zuurdesembrood



Fantastische crémant d'Alsace



Schitterende salade en escargots als voorgerecht



Uniek in Brussel: Flàmmeküche



Zuurkool met artisanale worst en waterige Perle blonde



Door de slechte kaneel oneetbare vlammentaart met appel

Geen opmerkingen:

Een reactie posten